شعر (ارقدر بیغام بیشی...)
ار قدر بیغام بیشی...
ار قدربیغام بیشی امو قدر پرخو موشی
رفته رفته قصه و اوسانه ی پیتو موشی
ارقدراویی کیده ده سر وروی خوتپ کنی
کاردی دوشمو ره دیگه هم دیسته و بیلو موشی
مو اگه از ترس جان از مولک ومال خو تیر شونی
روز ده روز از خانه ی آتی خو دور پورتو موشی
ار قدر راه و روود خو دیر ترک پیدا مونی
اوقدر از بیخ وبون، از رگ ریشه دیرو موشی...
مه نموفاموم چره مور دیو زیده ، بلا خورده
ارقدرکه پیش موری امو قدر پس رو موشی؟!
دیست ده سینه پیش دیگرو ار مجل ایسته شوده
پیشی ازخود بی بیلغه موشونگی ترناشو موشی
آیینی پولاد وری بر ضدی یگدیگی خو یی
مثلی موم وقله یی ده دیستی دیگرو او موشی..
یک کیرت کز نان گندوم پور موشه کورهِ از مو
طاقتی سیری ره ندری دیستی اشکم رو موشی
دو سوبا که کاردی دوشمو از گلوی مو پس موشه
گینه ره پورموشت کیده ریزه کیتهِ مو نو موشی
قدر روشنایی نمیدنی تا که تاریکی نیه
وختی تاریکی اماد او وخت ده تک و دو موشی
دوستو ،قومو و بیرارو !! نموفاموم چره ؟؟
روز ده روز مو هم دیگه گل گل موشی جو جو موشی؟
مو چره قد یکدیگی خود جور نمیتانی بایی ؟؟
نیم مو اصحاب« صفه» نیمی دیگه ..« تکو» موشی؟؟
بس کنین لیاظ خدا ! کول مو ده یک کیشتی استی
یا بیخی مو تا موری ، یاکل مو بال بورشو موشی.
28.6.2011
محسن زردادی
بسم ا لله الرحمن الرحیم