بنام خدا

مسافر شیرداغم(میرزاحسین مهدوی) سفر ومسافرت جزء حقیقتم شده تا هنوز, دو عالم( عالم خاک وعالم رحم مادر) را پشت سر گذاشتم و سی سال و اندی است که درعالم دنیا, مسافرم و عالم برزخ وآخرت هنوز در پیش است. عالم دنیاکه واقعا مهم واساسی  است, محل مبارزه باجهل ونادانی است که انسان ها با بصیرت وآشنایی کامل وارد دو عالم بعد( برزخ وآخرت) شود, متاسفانه با این مدت زیادی که در دنیا مسافر بودم, هنوز فکر می کنم تمام سرمایه وآنچه که مرا همراهی می کند, جهل است ونادانی.

تمام آگاهی من, در طول این مدت, اتمام سطح چهار دروس حوزه علمیه در جامعة المصطفی وگرفتن کارشناسی ارشد کلام در موسسه امام صادق (ع) ودفاع پایان نامه( نقد نظریه محمد مجتهد شبستری در باب قرائتهای مختلف ازدین) ویک سری تحقیقات دیگری می باشد که نسبت آن, با نادانیهای من, مثل آب دهان در برابر دریا واقیانوس می ماند. من به این نتیجه رسیدم که هنوز یک مسافر جاهلم وهرجا قدم می گذارم دنیای ازجهل جلویم موج می زند واز خداوند متعال می خواهم که ما را در رفع جهالتها ونادانیها یاری کند وزمانی فرا رسد که من حقیر درفضا وعالم علم الهی صعود کنم و برای دنیای بشر نور افشانی کنم.

این جهالت تمام آسایش وآرامش وغرور را از من گرفته است .خدایا به خبیریت , علیمیت وحکمیت خود, مارا از دنیای نادانی وارد عالم دانایی کن.

این چند جمله را به خاطر برادر عزیزم اقای رحیمی  نوشتم که ایشان چند بار فرموده که  در باره ی خودت  بنویس؛ من هم خودم را در این چند سطر افشا کردم. والسلام.

  مسافرشیرداغ ( مهدوی)