جاغوری یک

سمه تعالی

یک هفته سرگردانی  همراه با اشکالات بنی اسرائیلی

از طرف مقامات بجای قدردانی  

با سپاس فراوان از خداوند مهربان و سلام و درود خدمت همه دوستان خوبم

همانطوری که همه ی تان در جریان هستید این روز ها در پایتخت کشور هستم ، هدف از آمدن در کابل پوشش دهی اخبار ، در مورد طیاره ساخته شده توسط یکی از بچه های هزاره می باشد.  

این  هفته نیز به سر رسید  اما از پرواز آزمایشی خبر نیست . حالا مقامات  بهانه هایی را روی هم کرده اند.  می گویند که این طیاره که شما ساخته اید بعضی چیز ها را کمبود دارد. مثلا ارتفاع سنج و هوا سنج  دما سنج نبض سنج  زمین سنج زمان سنج و ... ندارد. اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند خیلی از سنج های دیگر که هنوز در فکر  هیچ کس هم نرسیده باشند از ذاکر حسین خواهند پرسید. مخصوصا اینکه وقتی متوجه شده اند  آنهای که خود را  رهبران این مردم قلمداد می کردند به خود زحمت نداده که سری از این هیئت بزند . بازم برما خورده میگرند که چرا شما جاغوری نوشته اید هزاره ننوشته اید  .  شاید از ورود خروج ما  و اینکه چند روز در میدان هوای نظامی چهره های متفاوت را می بینند خسته شده باشند. والا نمیدانم منظور مقامات از این اشکال تراشی ها چه است ؟  آیا یک پرواز آزمایشی باید هزاران کیلو متر ارتفاع بگیرد  تا به ارتفاع سنج نیاز داشته باشد یا باید هزاران کیلو متر را طی کند تا به آن پرواز بگوید ؟

من فکر می کنم تا حالا آنها که  فکر می کردند که شاید با این طیاره نتواند پرواز آنجام دهند  حال که دیده از پسش بر می اید شروع کردند به اشکال تراشی .

حرف دیگر اینکه دیروز با خبر شدم که باید طیاره مذکور پرواز آزمایشی خویش را در خارج از میدان هوای کابل انجام بدهند .

فعلا برای پرواز آزمایشی  میدان شبرغان ، بامیان ، مزار شریف نامزد شده است .

 یک هفته را  در بدر سرگردان در میدان هوانی گذراندیم . حالا که قرار شده به کدام ولایت دیگر انتقال پیدا نماید فکر کنم چند هفته دیگر را در بر خواهند گرفت .

چون برای این کار بهانه  زیادی را می شود سری هم کرد . مثلا باید امر انتقال را بگیریم و ... از همه مهمتر مسله امنیت است حال معلوم  نیست که امنیت چطور می شود کی ها امنیت را به عهده  می گیرند .

به هر صورت امید است که زود تر امادگی صورت بگیرد ما نیز  کم کم خسته می شویم آن وقت باید بند بساط را بسته و به طرف جاغوری  حرکت کنیم .

 چیز های را که در این سفر مخصوصا در میدان هوای کابل دیدم تا حالا در فلم ها هم ندیده بودم ولی  این قدر متوجه شدم که همه این مسایل  بخاطر نبودن هزاره ها در میدان هوای می باشد. در میدان هوای هنوز رد پای  مردم هزاره در پست های مختلف  دیده نمی شوند که بماند حتی در پست های پاین نیز ما ندیدیم .  

 تعداد از متنفیذین و رهبران و آنهایی که  ادعا دارند و آنهای که فعلا در پست های دولتی مشفول وظیفه هستند متاسفانه یک بار نیز از ما سر نزدند .   کم توجهی و بی تفاوت بودن مدعیان رهبران  هزاره  و دیگر بزرگان  قوم ، باعث شده که کسانی که فعلا در میدان هوایی به عنوان مسئول تشریف دارد نیز حرف های ما را ناشنیده بگیرند.

اری دوست عزیز : روزهای سخت را در مدت یک هفته در کابل گزراندیم  و گاهی سخت دلم می گرفت  آن زمان خود را متمرکز می کردیم  به افتخار که ذاکر حسین به ارمغان آورده است .  و سعی می کردیم غم بی کسی وبی توجهی را به رخم نیاورم  و تنها به این افتخار فکر کنم تا شاید سنگینی این بیکسی را کمتر احساس کنم . دلم خوش است که می ایم درد دلهای مان را با شما عزیز دور از وطن در این خانه مشترک مان سایت جاغوری یک  در میان می گذارم .

 آری دوست عزیز : من که دکانم را رها کردم آمدم تا خبر پرواز آزمایشی را به شما دوست عزیز منعکس کنم و شماهای که منتظر هستید که چه وقت مومن زاده خبر پرواز را به جاغوری یک نوشته می کند. برای افتخار این عزیز هموطن لحظه شماری می کنید ولی وقتی با این بی مهری از طرف خودی و ...  مواجه می شوید چه حال به آدم دست می دهند  . من شخصا هیچ وقت به این سادگی نا امید نمی شوم اما حالا فکر می کنم که دیگه به این زودی ها کار پراوز صورت نه خواهند گرفت. تا جای که من خبر دارم باید که یک هفته برای امر گرفتن و بعضی کارات دولتی را پشت سر بگذرانیم تازه  اگر دوباره از آن سنج ها سرو کله شان پیدا نشوند . اری دوستان خدا را شکر که شما ایجا تشریف ندارید اگر نه ...

با این وضعیت فکر نکنم کسی هوس ابتکار و نو آوری را به سر بپروراند و یا خدای نخواسته به سرش بزند چون یا باید حوصله ی ذاکرحسین را داشته باشند که معلوم نیست چه خواهند شد . و یا باید از قوم قبیله آنها باشند آن وقت بجای نو آوری اگر با توپ توپک هم بیاید باز امتیاز شا ن را خواهند گرفت . و یا خودت را مثل آنها به جای نو آوری و ابتکار  با توپ توپک مسلح کرده به سراغ شان بیایی آن وقت می بینی امتیازات و تقدیر ها را . ما تا به جامعه آرمانی فرسنگ ها فاصله داریم .

تا گذارش بعد التماس دعا خدا نگهدار  مومن زاده - کابل