جاغوری یک

مزاری فردی از تبار رنج, مصیبت و هرمان ملت افغانستان بود\" مزاری از روزگاری که خود را شناخت به خاطر نجات و سربلندی ملت و مردم خود, به خاطر ایجاد مناسبات عادلا نه و انسانی در میان طوائف و اقوام در افغانستان, سرسختانه و دلیرانه مبارزه کرد.

مزاری شالوده افکار و اعتقاداتش را تحکیم صلح و عدالت اجتماعی در افغانستان بنا کرده بود

اگر بنا باشد منظومه فکری این شهید را بررسی کنیم, عدالت زیر بنای تمام اندیشه ها و افکار مزاری بود\" وتمام موضع گیر یهای سالهای اخیر زندگی اش نیز ر یشه در همین واژه عدالت دارد

بنابراین عدالت برای مزاری یک مفهوم قرانی اسلامی و انسانی بود و به خاطر این مهم در طول عمرش جانانه مبارزه کرد و نام خود را در خاک افغانستان ثبت و جاودانه ساخت.

مزاری به همان پیمانه که به هزاره و جامعه شیعی افغانستان تعلق دارد به تمام جامعه با هم برادر افغانستان نیز تعلق دارد

درست است که مزاری از میان قبیله و عشیره هزاره برخاست و در مقاطعی از تاریخ هم اواز این قوم را بلند ساخت, اما هیچ گاه منظومه فکری مزاری, اعتقادات و خط سیاسی مزاری بر سکتر یزم هزاره گی و شیعی بنا نیافته بود\" مزاری به همان پیمانه که به خاطر مردمش و هزاره تلاش و مبارزه کردو جانش را نیز فدا کرد به همان اندازه در راه دوستی و تفاهم در افغانستان کوشش نمود چرا که از اول در این راه عادلانه قدم نهاده بود.

هفده سال پیش در چنین فصلی , تاریخ غمبار کشورمان خونین تر ین صفحه مقاومت و پایداری, در راه ارمان و برادری را ورق زد و نام مردی را که در راه استقرار حاکمیت عادلا نه, تا اخر ین رمق ایستادگی کرد را در لیست شهیدان گلگون کفن وطن ثبت نمود

مزاری بزرگ نخستین شهید در راه ارمان عدالت\" برابری و برادر یست که با مطرح نمودن حقوق مساوی تمام اقوام و طوائف در افغانستان ایستادگی و پایداری نمود و در اخر در راه تحقق این ارمان با اسارت و شهادت در این مسیر تعهد و صداقت خود را برای تامین عدالت اجتماعی و رسیدن همه اعضای ملت به حق تعیین سرنوشت خو یش قو یا به اثبات رساند

مزاری بزرگ با مطالعه دقیق و عمیق افغانستان و نگاه ر یشه دار به سیر تاریخی سیاست در کشور به این باور قاطع رسیده بود که احترام به حق, و تعیین سرنوشت افغانستان و مشارکت همه اعضای ملت در شکل دهی ساختار سیاسی, یگانه راه حل بیرون رفت از بحران کشور و تنها راه تامین وحدت ملی است

در نگاه مزاری صلح در افغانستان زمانی صورت می گیرد که گرایشات واگرایانه و انحصار طلبانه قومی و گروهی جایش را به هم اندیشی ملی سپرده و انجام چنین فرایندی نیازمند یک حکومت فراگیر چند قومی و کاملا منتخب است\" گرچه گستره فهم و پذیرش این پیام در ابتدا محدود و اندک بود اما گذشت زمان و تحولات فاجعه باری که در کشور پدید امد و همچنین ترتیبات حکومت فعلی بر همگان روشن ساخت که قدرت سیاسی ممثل اراده ملی باشد و مشروعیت خود را از اراده ازاد مردم بگیرد.

صلح و امنیت \" وفاق و همگرایی ملی\" استقلال و ابادانی کشور \" ارمان و ایده ال تحقق نیافتنی نخواهد بود و ان ارزوها و خواسته ها به واقعیت خواهد پیوست \" درست با درک همین حقیقت بود که دشمنان بد اندیش خارجی و مخالفان وحدت ملی و همبستگی افغانها در نخستین توطئه زد افغانی خو یش مزاری را از میان برداشتند تا به خیال باطلشان هم فریاد عدالت و برابری را که زیربنای   محکم وحدت و اقتدار ملی به شمار می رود \" برای همیشه خاموش کرده باشند و هم جر یان مقاومت برای عدالت و برادری را از هم گسیخته باشند. دشمنان مردم افغانستان به وضاحت در یافته بودند که اگر ارمان عدالت و برابری که توسط مزاری و مزار یهای وطن مطرح می گردد به ارمان ملی تبدیل شود \" در ان صورت باید تا ابد در مرگ اوهام و خواب و خیالهایی که برای افغانستان دیده اند به عزا بنشینند \" از این رو مزاری باید با روشهای تعز یب و شکنجه قرون وستایی به شهادت می رسید و پرچمی که او برافراشته بود به زمین می افتاد تا روابط درون ملی افغانها برای همیشه با کینه و تعصبات قومی اشفته و متشنج باقی بماند و انان همواره بتوانند از این فضای الوده و تشنج امیز مطابق با مصالح و متامعشان بهره برداری نمایند

غافل از انکه شهادت استاد مزاری پرده های فر یب و دروغ را از روی دسیسه ها و توطئه ها بر می گیرد و با برداشتن نقاب از چهره مدعیان دروغین صلح و امنیت, اراده مردم افغانستان را برای دفاع از حیثیت و نوامیس ملی, عزت و استقلال کشور, و استقرار حکومت عادلا نه راسخ تر می سازد

پس از شهادت استاد مزاری مردم افغانستان در یافتند که چگونه طالبانیزم \" به عنوان عامل و مجری سیاستهای بیگانه\"صلح و شریعت را در استخدام خشونت دراورده \" ودر راستای انحصار قدرت مورد بهره برداری قرار می دهند از اینجا بود که مقاومت در برابر طالبان به تدریج گسترش یافت \" هسته های مقاومت در جای جای کشور شکل گرفت و هر چه زمان گذشت تنومند تر و ر یشه دار تر گردید \" تا اینکه بعد از حادثه سال 2001 در امریکا با همکاری جوامع جهانی \" طالبان که در خزان 1373ظهور کرده بود \" به باور همگان بعد از هفت سال عملا افول کرد \" که متاسفانه چنین نشد و اکنون که یازده سال از ان فصل می گذرد با حضور قوای بین المللی و ائتلاف جهانی \" طالبان دوباره به قدرت رسیده و ساحه جنوبی و مشرقی پشتون نشین را تحت تصرف خود دراورده \" جنگ چر یکی و حملات انتحاری را به مرکز کابل رسانیده و عملا باری دیگر خطر سقوط افغانستان را تهدید می کند. و به جاست که ابوذر بزرگ و دیگر سرداران شهیدی که تا دم اخر استاد را تنها نگذاشته و به قافله فرار نپیوستند نیز یادی کنیم , راهشان پر رهرو باد .وسلام