بنام خداوند!

                     یک جنگل پائیز!

 

پائیز ای رنگین کمان شهر جادو یی جنگل

ای حنا بسته به گیسو ای طلایی؛  تار هر مو !

 

دامن افشان رقص رنگارنگ برگ و،

بستر رنگین کمان از برگ گستر

ای سراپا رقص و رنگ و؛

 شور و محشر!

 

پائیز صد رنگ؛

 اعجاز خدا یی!

 

بانوی رنگین کمان شهر جادو یی جنگل

برگ هایت زورق رنگین کمان بال پرواز من اند

می برند م  تا به هفت اقلیم شهر عشق و جادو

بانوی زیبای فصل رنگها

ای طلایی رنگ گیسو!

 

 باز پائیز

باز جنگل،

باز دریا!

« مه» به مهمانی رسیده باز از راه

بوی پائیز رقص برگ و روح جنگل، باز غوغا

می برند م هوش از من...

وای بر من، من نه میشناسم سر از پا

بانوی زیبا ی دریا.. جنگل..پائیز..دریا...

م. لومانی! بلا روس