روز جمعه 29/ 7/ 1390 مجلس بزرگ­داشت عالم مجاهد متهجد، الگوی ساده زیستی و خدمت­گذاری حضرت حجت­ الاسلام و المسلمین استاد روحانی (ره) که عمر شریفش را در راه گسترش فرهنگ و معارف اسلامی سپری کرد؛ از سوی بازماندگانش به ویژه جناب حجت ­الاسلام و المسلمین اسدالله روحانی زاده، جناب حجت­ الاسلام آقای نوروز علی توسلی داماد، خانواده و سایر بازماندگان برگزار شد. علما، فضلا، دانشجویان و مهاجران حضور شکوهمندی داشتند و مقام علمی و اجتماعی استاد روحانی (ره) را گرامی داشتند.

«طنین گام­های استوارش، ضرباهنگ آرامش کاروان بود. زوزه ی گرگ های کشمیری و سیبری از پیش طنین دهشت انداخته بود. وحشت و بود و دلهره بود و تاریکی! افق شب را مه گرفته بود، زمزمه های شورش و عصیان به گوش می رسید، گرگ ها اژده ها گشته بودند و آهن پوشیده بودند!

نسیم رهایی از شمال وزیده بود، هژیرستان و مالستان آزدهای تاریکی را کشته بودند، از یک سوی گرگ های دیو سیرت صف کشیده بودند و از سوی دیگر دهگانان و مرزعه داران خورشید! سرزمین مردستان و عالم پرور المیتو که در شمال جاغوری است، در صف مقدم این رویارویی لشکر تاریکی و جرقه های بیداری و امید بود. اگر به پای نمی خاستند سرزمین شان پایمال جنگ بود و بیرانی و کشتار! پیشاپیش صف شکنان جاغوری غیورمرمان المیتو که با تصرف «کوه جانمای» شریان تنفس دیوان و شب پرستان خزیده در تعمیر سنگماشه بریده بود. مرکز اولسوالی جاغوری از همین کوه فلج شد و به تسخیر در آمد. کوه استراتژیک جانمای تنها کوه مسلط و مشرف بر مرکز سنگماشه بود که تنفگ هاس سربی مردم کارایی داشت. این کوه در تحولات نظامی جاغوری نقش مه و نفسگیری دارد.

پیشاپیش این قاصدان رهایی، پایداری و شهامت، عالمی بود که تصمیم گرفته بود بمیرد تا درخت رهایی و باور در دل مردم جوانه زند. در آن روزگار رهبری قیام و کمیته مردمی جهاد به منزله بی خانمانی و تباهی بود، که حضرت حجت­الاسلام و المسلمین استاد روحانی (ره) آن را به جان خریده بود!»

در آغاز این محفل نورانی قاریان ارجمند آقایان حجت­ الاسلام و المسلمین استاد خداداد جلالی و سید لطف الله موسوی روح مومنان با نوای دلنشین قرآن آذین بستند و آنگاه مجری برنامه آقای شوکت علی محمدی متن فوق را تقدیم روح بلند استاد روحانی نمود وو از حجت الاسلام سید رضایی اولیادتو، برای مدیحه سرایی دعوت شد که ایشان فضای مجلس را با نوای سگواری اهلبیت آکندند! آن گاه از حجت­ الاسلام و المسلمین آقای جمعه علی نظری برای خواندن زندگی نامه مرحوم استاد روحانی دعوت کرد. آقای نظری زندگی استاد روحانی را در چند محور خلاصه کرده بود که با تشکر از ایشان متن زندگی منتشر خواهد شد.

«ضُرب، ضُربا، ضُربو، ضُربت، ضُربتا، ضُربن، ... ضُربتُ، ضُربنا؛ طنین کودک چوپان یتیمی بود که شقّه شقّه صدایش از کیلومترها فاصله از زردسنگ به گوش اهالی می رسید! ... ضُربتُ، ضُربنا فریادی از جور زمان و گرگ های کشمیری بود که طومار دلخوشی و سفره تهی مردم را پیچیده بود و اقتدار پارینه مردم گرو لقمه نانی بود! ... ضُربتُ، ضُربنا فریاد کودک خردسالی بود که چرخ فلک و زمان سیلی یتیمی به بنا گوشش نواخته بود! خردسال بود که پدر از دست داده بود، اندکی بعد مادر، پسان تر خواهر و برادر؛ تنهای تنها بود، عشق تعلیم در درونش جوانه زده بود؛ ضُربتُ، ضُربنا بود و «صرف میر» و چوپانی! یعلم یعلمان یعلمون .... اَعلم نَعلم را تا آخر عمر صرف می کرد.

اراده ی پولادین، ایمان به راه و عشق به دانایی، او را به مشهد و نجف کشاند و سخت کوشی و مجاهدتش او را مورد اعتماد مراجع تقلید قرار داد که نیابت و اجازه قضاوت از مراجع برایش صادر شد. ایشان از آیات عظام خویی، امام خمینی، فیاض، محقق کابلی، مکارم، محمد و صادق شیرازی، وحید، منتظری، لنکرانی و... نیابت داشتند. تواضع بی مانندش بلندای شخصیت الهی و مردمی اش بود، سکوتش غوغای آرامش بخشی داشت، هیچگاه عصبانی نشد، همگان را به آرامش و خویشتن داری فرامی خواند. برای حفظ آرامش و صلح تا آن جا پیش می رفت که در صحنه جنگ لباس هایس سوراخ سوراخ شده بود. متانت، دیانت، امانتداری، وثاقت و راست گویی، حافظه بی مانندش که احکام استدلالی را با آدرسش حفظ بود، و... ضرب الامثال بود!»

پس از خوانش متن فوق، از جناب حجت ­الاسلام و المسلمین استاد میرزایی امام جمعه محترم جاغوری که نقش بارز و برجسته ای در گسترش معارف الهی در جاغوری داشته و با خدمات ارزنده حضرت حجت ­الاسلام و المسلمین استاد روحانی (ره) از نزدیک آشتایی دارند و نقش مهمی در برگزاری شکوهمندانه تشییع استاد روحانی از غجور به سمت مرکز و از آن جا به سوی زادگاه استاد روحانی یعنی المیتو داشته اند؛ برای سخنرانی دعوت شد.

متاسفانه نوار سخنرانی استاد میرزایی دچار مشکل بود و در این فرصت پیاده نشد، به همین دلیل نیز گزارش اندکی با تاخیر منتشر شد. استاد میرزایی استاد روحانی را یکی از چهره های معدود علمای برجسته جاغوری دانستند و از خدمات این عالم برجسته و ممتاز جاغوری تجلیل کردند. استاد میرزایی جای علمای برجسته و بزرگ جاغوری مانند استاد روحانی، استاد برهانی دهمرده، استاد خرمی داوود، و... را خالی دانستند و جاغوری را نیازمند حضور علمای طاز اول مانند استاد محمدکاظم تقدیسی داستند و از این علما برای حضور در جاغوری دعوت کردند.

لازم به یادآوری است که شب جمعه نیز مراسم قرآن خوانی در منزل جناب حجت ­الاسلام و المسلمین اسدالله روحانی زاده، برگزار شده بود.

گفتنی است که روز جمعه آینده از سوی مجمع علمای جاغوی و علما و طلاب منطقه المیتو مراسم بزرگداشتی برگزار خواهد شد.

یاد استاد روحانی گرامی و روح بلند و ملکوتیش شاد بادا!