درحالیکه مردم مقامات حکومتی و مسئولین ولایت غزنی را به بی توجهی و معامله و تعلل در بازسازی متوازن ولایت غزنی و بخصوص پروژه های سرکسازی ولسوالیهای پرنفوس ولایت غزنی متهم می کند، اما مسئولین دولتی کارشکنی و تعلل را از جانب خود رد کرده به دوش شرکتهای تطبیق کننده ی پروژه های سرکسازی می اندازند و عامل تعطیلی و توقف بازسازی، آنها را می دانند.

با اینگونه توجیهات و فرافکنی دوجانبه مسئولین محترم دولتی و شرکتهای طرف قرارداد در باز سازی است که؛ سالها ست  مردم افغانستان در آرزوی عدالت و دولت خدمتگذار  مانده اند اما این آرزوی عزیز روز بروز دست نیافتنی تر می شود.

والی محترم غزنی که بارها بصورت قاطع اعلان نموده است کار سرکهای غزنی قره باغ، قره باغ جاغوری و جاغوری مالستان که محل عبور ومرور بیش از یک ملیون نفوس این ولسوالیها و ولسوالی اجرستان و ولایت ارزگان است آغازشده و دیگر تعطیلی نخواهد داشت اما این بار پس از توقف در کار این سرکها در مصاحبه با خبرگزاری بست باستان گفته است پروژه های سرکهای مذکور چندین بار معامله شده است و آخرین شرکت طرف معامله نیز کار را متوقف ورها گذاشته است!

 به گزارش بست باستان والی غزنی این بار در باره توقف کار شرکتهای مذکور گفت: هر یک از این پروژه ها بين چهار شركت دست به دست فروخته شده است و هر شركت به نوبۀ خود از بودجۀ اصلی پروژه ها سهم خود را گرفته اند.

والی غزنی می افزايد: " اين كار باعث شده كه بودجۀ اصلی پروژه ها به حد اقل كاهش يابد و شركتی كه در حال حاضر تطبيق اين پروژه ها را به عهده دارد، با كم علاقه گی كار نمايد. "

همچنان وی از نهاد توسعه بین المللی آمریکا (USAID) كه تمويل اين پروژه ها را به عهده دارد، انتقاد کرده و می گويد:" ما چندين بار به مسؤولان این نهاد که تمويل كنندۀ پروژه های عمده در سطح كشور می باشند، پيشنهاد كرديم كه در مورد تطبيق پروژه های غزنی با ادارۀ اين ولايت مشوره نمايند اما آنها به پیشنهاد ما توجه نكردند."

توقف كار این پروژه ها درحالی صورت می گیرد که کار برخی از آنها از سه سال پیش آغاز شده است.

انجنير قربانعلی، ریيس فوايد عامه غزنی می گوید کار سرك ولسوالی جاغوری _ مالستان با هزینۀ حدود 11 میلیون دالر آمریکایی، 3 سال پيش آغاز شده بود اما تاکنون تنها 45 در صد كار آن تكميل شده است.

به گفتۀ وی طول اين سرك 62 كيلو متر بوده و كار اين پروژه تنها همواركاری و جغل اندازی این مسیر می باشد كه توسط شركت "كام بت" پيش برده می شود.

ریيس فوايد عامه ولایت غزنی افزود، كار سرك ولسوالی قره باغ _ جاغوری نیز 3 سال پيش آغاز شده است اما تابه حال كمتر از 10 درصد این پروژه تكميل گردیده است.

به گفتۀ وی طول اين سرك 28 كيلومتر از مركز قره باغ تا منطقه موسوم به زردآلو می باشد که هزينۀ مجموعی آن 10 ميليون دالر آمريكايی بوده و شركت " آر دبليو آ" تطبيق آن را به عهده دارد.

قرار معلومات وی، سرک غزنی _ پكتيا نيز 94 كيلو متر می باشد و از مركز غزنی تا ولسوالی زرمت ولایت پكتيا امتداد دارد.

وی می گوید كار پروژۀ این سرك يك سال پيش آغاز شده است و در اين مدت صرف 25 درصد آن تکمیل شده است ؛ هزينۀ مجموعی آن 37 ميليون دالر آمريكايی می باشد و اين پروژه توسط شركت " آر دبليو آ" تطبيق می گردد.

والی غزنی به خبرگزاری بست باستان گفت، مشکلات توقف پروژۀ سرک سازی در شهر غزنی را با سفارت امریکا و مسوولین یو اس ای دی صحبت کرده و قرار است تا چند ماه دیگر کار آن دوباره آغاز شود.

سوال اصلی این است که چگونه سالها پروژه های سنگین و حیاتی سرکهای ولایت غزنی متوقف وخرید وفروش شده اما ازجانب مسئولین با اینکه اطلاع نیز داشته اند تا به حال هیجگونه تحقیق و باز رسی وپیگیری جدی عاملان خرید وفروشهای دهها ملیون دلاری این پروژه ها صورت نگرفته است؟ آیا واقعا مسئولین در این معاملات بصورت مستقیم یا غیر مستقیم دست نداشته اند؟

 از سوی دیگر چرا فقط این پروژه ها در ولسوالیهای پرجمعیت اطراف ولایت غزنی با تعلل و خرید وفروش مواجه شده اما پروژه های داخل شهر غزنی و نواحی دیگر یا تکمیل شده یا پیشرفت مناسبی داشته است؟

اگر مسئولین حکومتی از خرید و فروش و بازیهای پشت پرده خبر داشته اند و مثلا فرض می کنیم که از دست شان نیز چیزی نمی آمد چرا با مردم ونمایندگان آنها بصورت شفاف درمیان نمی گذاشتند که برعکس مردم بیچاره و صبور غزنی را سرگرم وساکت نموده، از ادامه کار جدی ومتداوم این پروژه ها با قاطعیت خبر می دادند؟ وهمچنان با وعده های چرب وشیرین مردم را آرام و منتظر نگهمیداشتند؟ و اما حالا که کمکهای امریکا و جامعه جهانی بخاطر فساد و خریدوفروشهای زنجیره ی پروژه ها تعلیق شده و کم کم قطع می شود، مردم را در جریان معامله ها قرار داده بازهم وعده ی از سرگیری کارهای بجا مانده از معاملات قبلی را می دهند!

اینک مردمی با احتیاجات شدید و درعین حال صبور که بعداز ده سال بازسازی سراسری در کشور و اجرای پروژه های بسیار بزرگ و سرکهای حلقوی در ولایات اطراف شان، حتی آرزوی پخته شدن نیم متر سرک دردل شان مانده است چگونه وبا کدام توجیه وعده های تکراری وملالت آور مسئولین ولایت غزنی را بازهم باور کنند؟

البته شرکتهای مجری نیز ادعاهای بسیاری دارد ازجمله اینکه دولت امنیت آنان را تأمین نمی کند. از یکسو به شرکتهای امنیتی اجازه ی فعالیت نمی دهند و از سوی دیگر خودشان امنیت مجریان پروژه های بازسازی را تأمین نمی توانند یا نمی خواهد تأمین کند.

بهتر است مردم شریف ولایت غزنی شکایات جدی و خواسته های برحق شان را به مراجع اصلی و ذیصلاح با پیگیری مداوم برسانند و نمایندگان پارلمان وشورای ولایتی نیز باید جدا در مقابل بی جواب ماندن صدها خواسته ونیاز ابتدایی این مردم فراموش شده پاسخگوباشند و حد اقل دینی را که در برابر مردم دارند ادا نمایندتا در پیشگاه خدا و خلقش مسئول و بی جواب نباشند.

مردم رنجدیده و همیشه مظلوم ما با پذیرفتن خطرات زیاد و بجا گذاشتن تمام کسب و کار وایستادن در صفهای طولانی که در اثرکاهش حوزه های رأی دهی برای شان ساخته بودند، نماینده انتخاب نکردند که در پارلمان برود به منافع شخصی وجزئی خود بپردازد وبخاطر بدست آوردن پول و پورسانت، مهمان و میزبان هرنوع آدمی بشودو از درد و رنج مردم خود و وعد و وعیدهای که داده بودند غافل بشوند.