قرقه (یک) و (دو)
قرقه (یک) و (دو)
یادآوریچندی پیش در پی انفجار و انتحار هزاره تاون کویته، شعر آزارگی«قرقه» سروده شد و از شبکه اجتماعی فیس بوک نشر گردید. اینک که شعر قرقه(2) در پی شاهکار تربوز فروش شیردل هزاره قلمی گردیده، لازم بود برای یادآوری ام که شده شعر «قرقه یک» را با تصحیح بازنشر نموده و در ادامه قرقه(2) را خدمت دوستان گلم تقدیم کنم! امید که مورد توجه تان قرار گرفته و سپاس اندکی باشد از تربوز فروش قهرمان و سنگ پنج کیلوی ای اش!؟ که با شجاعت هزاره تاون را از یک فاجعه حتمی دیگر نجات بخشید. زنده باد این قهرمان گمنام!!؟
قرقه! (یک)
چی روزگاره تلخه، بلده قومای از مووشبای سخت و خونین بلده دلای از مووروزای تنگ و تاریک، ده گلی های باریککشله مونن برار موو، جنازه های از مووترس و هراس از موو، کشتار و انتحارهخون و جان موو، تیت موشه ده دیوارایی از موودوشموو فشار خو میره، تا مو فراری شَنیمخاو و خیال باطل، فکر کارایی ازمووده انتحار دوشموو، شهید موشن برارمووآباد موشه ار روزه، قبرستانایی از مووبازار دیروز موو، امروز خندقی شد!یک تُن مواد، پاشید، جنازه های ازمووکار دشمون موو داییم، کشتار و انفجارههر روز و شب میلرزه، محله های ازموواز ریزه تا کلون موو، «قرقه » دوشمو جور شدنتکه موشه تنای موو، ده جاده های ازمووشیعه بودون از موو، بهانه ای دوشمونهموشای سکه خوارند، فکر مالای ازمووخانه و جایداد موو، بلای جان موو شودنددشموو طمع نموده، ده خانه های از موودوشمو پلیس از موو، پلیس دوشمون از موونقشه هردو یکی یه، بلده جلایی ازمووارچه مو فرار کنی، دوشمو امیدوار موشهفشار خوو کلو مونن، آخر، کارایی ازمووچاره کارایی ازموو، وحدت و اتفاقهیکجی بودون از موو، بلده دیاری ازمووشهید شدون ازموو رسوایی دوشمونهپروا ندره برارمه، ای دوست و یاری ازموو اگه موو ایستاد بشیم کنار همدیگه خوودوشمون موو نومید موشه، سخته جلایی ازموو
مصطفی خرّمی11 / 4 / 1392
قرقه (2)
تقدیم به تربوز فروش شیر دل؛ قهرمان گمنام مردم صبور، مقاوم و قهرمان هزاره تاون و دیگر نگهبانان فداکار ما در شهر ترور، انتحار، انفجار و وحشت (کویته)که با هوشیاری تمام، مردم ستمدیده ای خویش را از یک فاجعه حتمی نجات بخشیدند.
دیروز شَرب شُروب کد، بیخی دلای از مووخندید و موسخندی کد، بیخی لبای ازمووخدا خودشی کمک کد، خطر از سر مو گذشتیک قتل عام دیگه، از دان در موو گذشتارکس با خدا بَشَه، خدا کمک گارشی یهده وقت ظلم ناکس، خودشی مددگار شی یهفرق شکافته مولا، یار و مددگار موو شدعزای موو دَبَل نشد، خودشی نگهدار موو شدتربوز فروش شیر موو، قاصد مرگه پی کدقد وزونه پنج کیلوی، پاس کله شی هی کدایی قهرمان آزره عفریت جهله چی کدمردم حاضر آنجا، بله جسد شی قی کد!ایچ کس باور نموکد قومای مو شاکار کنهمزدور انتحار ره، این گونه شکار کنهقومای گلی از موو، چیمای موو ار واز بَشَهدوشمون موو ذلیل موشه، دلای موو گر ساز بَشَههمدل بودون از موو، پیش شرطی پیروزیهیکجی بودون ازموو، خودشی سرافرازیهخدا را شکر این بار دیگه موو «قرقه» نَشدیمقاتل خود شی «قرقه» شد، دیگه موو تیکه نَشدیم!
مصطفی خرّمی- کویته5 / 5 / 1392شب نوزدهم رمضان المبارک1434
چی روزگاره تلخه، بلده قومای از موو
شبای سخت و خونین بلده دلای از موو
روزای تنگ و تاریک، ده گلی های باریک
کشله مونن برار موو، جنازه های از موو
ترس و هراس از موو، کشتار و انتحاره
خون و جان موو، تیت موشه ده دیوارایی از موو
دوشموو فشار خو میره، تا مو فراری شَنیم
خاو و خیال باطل، فکر کارایی ازموو
ده انتحار دوشموو، شهید موشن برارموو
آباد موشه ار روزه، قبرستانایی از موو
بازار دیروز موو، امروز خندقی شد!
یک تُن مواد، پاشید، جنازه های ازموو
کار دشمون موو داییم، کشتار و انفجاره
هر روز و شب میلرزه، محله های ازموو
از ریزه تا کلون موو، «قرقه » دوشمو جور شدن
تکه موشه تنای موو، ده جاده های ازموو
شیعه بودون از موو، بهانه ای دوشمونه
موشای سکه خوارند، فکر مالای ازموو
خانه و جایداد موو، بلای جان موو شودند
دشموو طمع نموده، ده خانه های از موو
دوشمو پلیس از موو، پلیس دوشمون از موو
نقشه هردو یکی یه، بلده جلایی ازموو
ارچه مو فرار کنی، دوشمو امیدوار موشه
فشار خوو کلو مونن، آخر، کارایی ازموو
چاره کارایی ازموو، وحدت و اتفاقه
یکجی بودون از موو، بلده دیاری ازموو
شهید شدون ازموو رسوایی دوشمونه
پروا ندره برارمه، ای دوست و یاری ازموو
اگه موو ایستاد بشیم کنار همدیگه خوو
دوشمون موو نومید موشه، سخته جلایی ازموو
مصطفی خرّمی
11 / 4 / 1392
قرقه (2)
تقدیم به تربوز فروش شیر دل؛ قهرمان گمنام مردم صبور، مقاوم و قهرمان هزاره تاون و دیگر نگهبانان فداکار ما در شهر ترور، انتحار، انفجار و وحشت (کویته)که با هوشیاری تمام، مردم ستمدیده ای خویش را از یک فاجعه حتمی نجات بخشیدند.
دیروز شَرب شُروب کد، بیخی دلای از موو
خندید و موسخندی کد، بیخی لبای ازموو
خدا خودشی کمک کد، خطر از سر مو گذشت
یک قتل عام دیگه، از دان در موو گذشت
ارکس با خدا بَشَه، خدا کمک گارشی یه
ده وقت ظلم ناکس، خودشی مددگار شی یه
فرق شکافته مولا، یار و مددگار موو شد
عزای موو دَبَل نشد، خودشی نگهدار موو شد
تربوز فروش شیر موو، قاصد مرگه پی کد
قد وزونه پنج کیلوی، پاس کله شی هی کد
ایی قهرمان آزره عفریت جهله چی کد
مردم حاضر آنجا، بله جسد شی قی کد!
ایچ کس باور نموکد قومای مو شاکار کنه
مزدور انتحار ره، این گونه شکار کنه
قومای گلی از موو، چیمای موو ار واز بَشَه
دوشمون موو ذلیل موشه، دلای موو گر ساز بَشَه
همدل بودون از موو، پیش شرطی پیروزیه
یکجی بودون ازموو، خودشی سرافرازیه
خدا را شکر این بار دیگه موو «قرقه» نَشدیم
قاتل خود شی «قرقه» شد، دیگه موو تیکه نَشدیم!
مصطفی خرّمی- کویته
5 / 5 / 1392
شب نوزدهم رمضان المبارک1434
+ نوشته شده در دوشنبه هفتم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 21:7 توسط مدیریت بخش داود - خرمی
|
بسم ا لله الرحمن الرحیم